DEN HAAG – Het Nederlandse gedoogbeleid telt waarschijnlijk haar laatste dagen. Steeds meer politici lijken zich bewust van het feit dat we op deze manier onmogelijk door kunnen gaan.
De media schrijft er momenteel dagelijks over, ongeacht de achtergrond of politieke kleur, het compleet vastgelopen gedoogbeleid. Nederland stond bekend als het meest liberale land op het gebied van cannabis in de wereld, maar dankzij de stugge opstelling van ministers zoals Ivo Opstelten (justitie) is het de laatste jaren snel berg af gegaan. Diezelfde ministers hebben er kennelijk niet bij stil gestaan dat het een strijd is zoals Don Quichotte ten strijde trok tegen de molens; een kansloze missie.
Gigantische kosten
Het huidige beleid zorgt voor een enorme kostenpost bij het overheidsapparaat, waarbij er absoluut geen sprake is van een kosten/baten analyse. Nu kan justitie natuurlijk niet altijd op die basis werken, maar er moet bij de politie gigantisch bezuinigd worden en het ligt voor de hand dat legalisering van de cannabis teelt een flinke hoeveelheid personeel oplevert die voor andere, vaak meer belangrijke taken, kunnen worden ingezet. En naast de politie zijn er nog veel meer mensen die met dit beleid betaald moeten worden van belastingen zoals rechters, gevangenisbewaarders, pro-deo advocaten, reclasseringsambtenaren en ga zo maar door.
Het zijn ontelbaar veel kleine kwekerijen die worden ontmanteld. Mensen met een aantal planten waarvan de opbrengst zeker geen impact heeft op de export of op de omzet van de gemiddelde coffeeshop. Steeds meer kleine thuiskwekers kweken uit pure noodzaak; medische reden.
Amerikaans voorbeeld
In Amerika blijkt de legalisering die in staat na staat een feit wordt, keer op keer succesvol. De criminaliteit daalt, de kwaliteit van de gekweekte cannabis blijft goed en stabiel en er worden bakken belastinggeld geïnd door de lokale overheden. De meeste staten gebruiken een deel van dit belastinggeld voor de controle op kwaliteit en wetgeving inzake de kweek en van het restant worden scholen voorzien van lesmateriaal en worden er parken voorzien van nieuw groen en speeltoestellen.
Er is, in tegenstelling tot wat de regering alsmaar blijft beweren, absoluut geen sprake van een toename van personen die cannabis gaan gebruiken als het beleid wordt aangepast. Ook is het gebruik van cannabis geen opstap naar zwaardere middelen, daar is meer dan voldoende onderzoek naar gedaan door de Amerikanen.
Nederlands begin
Laten we in Nederland op twee manieren inzetten: op de eerste plaats moet het achterdeur beleid op de schop. Gewoon legaal inkopen bij geregistreerde telers waarbij inspecteurs steekproeven kunnen nemen om de kwaliteit en de herkomst te controleren met zogenaamde tags. Dit zijn labels die de cannabisplanten van het prille begin (stek of zaadje) tot aan de geknipte toppen met zich meedragen. Zo is de herkomst altijd traceerbaar en kunnen eventuele ziektes en schimmels achterhaald en bestreden worden.
Daarnaast moet het thuiskweek beleid op de schop, voor zover daar nog van sprake is als er legale kwekers komen. Thuiskwekers moeten de mogelijkheid krijgen om – op een veilige manier – vijf planten legaal voor eigen gebruik te kunnen kweken. Veel patiënten zullen hier veel baat bij hebben en veel kosten kunnen besparen.
De politiek
Nu we aan de vooravond staan van de belangrijkste verkiezing die ons land kent, voor de Tweede Kamer, is het zaak dat de politiek eindelijk eens een schrap zet door het huidige beleid en dat ze ook echt spijkers met koppen slaan. Doen ze dat niet, dan zullen ze er niet alleen op afgerekend worden, maar dan heeft de regering ook nog eens op haar geweten dat er vele miljoenen zwart gewassen worden via de coffeeshops. Ook zal de criminaliteit blijven stijgen en wordt de druk op justitie en het geld dat ze nodig zullen hebben voor hun ongelijke strijd alsmaar hoger.