Smokkelaars gebruiken verschillende en soms zeer inventieve methoden om cocaïne illegaal te vervoeren. Bekend is tussen vers fruit, omdat containers met een dergelijke inhoud snel door moeten. De methoden veranderen vaak naarmate de handhavingsmaatregelen verbeteren.
Verborgen in lading
Dit is een van de meest voorkomende methoden. Smokkelaars verstoppen de drugs in grote vrachtladingen die per boot, vrachtwagen of vliegtuig worden vervoerd. De cocaïne kan worden verstopt in voedsel, meubels, kunstwerken, machines en andere goederen.
Drugsmuilezels
In deze methode wordt de cocaïne in kleine pakketjes verpakt, die vervolgens door individuen (muilezels) worden ingeslikt. Deze pakketjes worden later weer uitgescheiden. Dit is zeer gevaarlijk en kan leiden tot de dood als een pakketje in het lichaam barst.
Vloeibare cocaïne
Om detectie te vermijden, kan cocaïne ook worden omgezet in een vloeibare vorm die kan worden gemengd met andere vloeistoffen of gebruikt om materialen zoals kleding te doordrenken. Deze kunnen later worden uitgekristalliseerd tot poeder.
Verborgen in voertuigen
Cocaïne kan ook worden verstopt in verborgen compartimenten in auto’s, vrachtwagens, boten en vliegtuigen.
Via de post
Smokkelaars kunnen ook kleine hoeveelheden cocaïne versturen via de reguliere post of koeriersdiensten. Dit wordt meestal gedaan in valse bodems van pakketten of gemengd met andere materialen om detectie te vermijden.
Drugshonden
Drugshonden, ook wel speurhonden genoemd, zijn opmerkelijk goed in het opsporen van geuren, waaronder de geur van illegale drugs. Ze kunnen geuren waarnemen in concentraties van bijna een deel per biljoen, wat overeenkomt met het detecteren van een theelepel suiker in twee olympische zwembaden.
Camouflage van de geur
Er zijn echter bepaalde omstandigheden waarin zelfs een opgeleide drugshond mogelijk moeite heeft om drugs te detecteren.
Vermenging met andere geuren
Sterke geuren kunnen de geur van drugs soms maskeren. Dit betekent niet dat ze de geur van de drugs volledig kunnen verbergen, maar ze kunnen de taak voor de hond moeilijker maken.
Vacuumverpakking
Drugs die meerdere keren zijn vacuüm verpakt in een poging om de geur te verbergen, kunnen soms moeilijk te detecteren zijn. Hoewel honden vaak nog steeds in staat zijn om de geur door de verpakking heen op te pikken, kan de extra laag isolatie de geur minimaliseren en de taak moeilijker maken.
Tijdsfactor
Na verloop van tijd kan de geur van drugs vervagen, vooral als de drugs goed zijn verzegeld of bewaard. Dit kan het voor de hond moeilijker maken om de geur te detecteren.
Veroudering en gezondheid van de hond
Net als bij mensen, kunnen de zintuigen van honden minder scherp worden naarmate ze ouder worden. Bovendien kunnen gezondheidsproblemen, zoals een verstopte neus of ademhalingsproblemen, de geurdetectiecapaciteit van de hond verminderen.
Wat vinden drugshonden?
Drugshonden, of narcotica-detectiehonden, zijn speciaal getraind om verschillende soorten illegale drugs op te sporen. Hoewel verschillende honden verschillende specifieke training kunnen ontvangen, zijn de meeste drugshonden getraind om de geur van de volgende drugs te detecteren:
- Cocaïne
- Heroïne
- Methamfetamine (ook bekend als crystal meth)
- Marihuana (cannabis)
- MDMA (ook bekend als ecstasy)
- LSD
- Amfetaminen
Elk een eigen geur
Elk van deze drugs heeft een unieke geur, en honden kunnen worden getraind om de specifieke geur van elk van deze drugs te herkennen en te signaleren wanneer ze aanwezig zijn. De exacte signalen die een hond geeft wanneer hij drugs detecteert, kunnen variëren afhankelijk van de specifieke training van de hond, maar ze kunnen zaken omvatten als zitten, blaffen, krabben of staren naar de plek waar de geur vandaan komt.
Bovendien worden sommige drugshonden ook getraind om andere soorten verboden stoffen op te sporen, zoals explosieven of menselijke geuren in het geval van zoek- en reddingshonden.
De mens blijft nodig
Ondanks hun vermogen om verschillende soorten drugs te detecteren, is het belangrijk op te merken dat drugshonden geen onderscheid kunnen maken tussen drugs die voor legale medische doeleinden worden gebruikt en die welke illegaal worden gebruikt. Daarom moeten wetshandhavingsinstanties aanvullend onderzoek doen om te bepalen of de gedetecteerde stoffen legaal of illegaal zijn.