Op de website van de NOS lezen we een artikel over een meisje dat met een injectienaald geprikt zou zijn in het uitgaansleven in een poging haar te drogeren. We lazen het artikel met verbazing en nemen het eens nader onder de loep.
Op de NOS lezen we:
Geen drugs in je drankje, maar een naald in je been of arm tijdens het uitgaan. ‘Needle Spiking’ wordt het genoemd. Het fenomeen waarbij vooral vrouwen geprikt worden en zich daarna duizelig of misselijk voelen, was al bekend in Groot-Brittannië, Frankrijk en België. In Nederland waren tot nu toe geen meldingen bekend van prikincidenten. NOS Stories sprak met een Nederlandse vrouw van 22 die naar de politie is gestapt om te melden dat ze geprikt is in een café in Amsterdam. De politie Amsterdam bevestigt de melding.
Wij: Hoe het verhaal dat dateert uit november vorig jaar nu pas bij de NOS komt is de eerste vraag.
In elkaar gezakt
Nathalie* vertelt dat ze begin november een avondje uit ging met vriendinnen in Amsterdam. Na twee mixdrankjes ging het mis. “Ik zakte in elkaar. Ik snapte niet wat er om me heen gebeurde. Het was echt een waas. Toen wist ik meteen dat het foute boel was.”
Wij: Weer zo’n punt. Als je iemand wilt drogeren dan is dat natuurlijk zinloos als deze in de kroeg al in elkaar zakt.
Meid, je bent gedrogeerd. Spoedeisende hulparts tegen Nathalie
Wij: Geen arts, maar dan ook geen enkele arts zal een dergelijke uitlating doen voordat er onderzocht is.
Met haar ouders
Ze kwam met haar ouders op de Spoedeisende Hulp terecht waar een arts haar onderzocht. “Die scheen met een lampje in mijn ogen en zei meteen: ‘Nou meid, er is wat in je drankje gegooid’.” Toen Nathalie twee dagen later een vreemde plek op haar bovenbeen zag, ging ze naar haar huisarts die de plek met een loep bestudeerde.
Wij: Hoezo zak je in de kroeg in elkaar en kom je dan uiteindelijk met je ouders op de Spoedeisende Hulp aan? Daarnaast schijnt er een arts in haar ogen en die constateert daaruit dat er iets in haar drankje is gegooid. Een pertinente leugen. Wij zouden graag die arts spreken, maar de NOS zal hem verstoppen achter het beroepsgeheim.
Geen bloed of urine afgenomen
Nathalie en haar ouders meldden het voorval bij de politie. Ze kan geen aangifte doen omdat ze geen bloed-of urinetest heeft die bewijst dat er drugs in haar lichaam zaten. Zo’n test wordt niet standaard afgenomen in ziekenhuizen bij (vermoedens van) drogeren, tenzij de patiënt er zo slecht aan toe is dat voor de behandeling moet worden achterhaald wat er in het lichaam zit.
Wij: bijzonder weer, alle alarmbellen gaan af bij de spoedeisende hulp. Artsen weten meteen dat er iets in haar drankje is gegooid en toch onderneemt niemand de moeite om bloed- of urine te onderzoeken van het zogenaamde slachtoffer.
De nieuwe smoes
Wij: een conclusie trekken is na het lezen van dit tenenkrommende verhaal niet zo moeilijk. Het rammelt aan alle kanten en na GHB in mijn drankje gegooid lijkt het erop dat dit de nieuwe smoes gaat worden voor mensen die drugs probeerden dat fout viel en het vervolgens niet thuis wilden bekennen.
De cursieve tekst is geciteerd uit het artikel op de NOS.