Iedere vriendengroep die wel eens geniet van een joint heeft één gemeenschappelijke constante: de eindeloze competitie over wie nu eigenlijk de beste joint kan draaien. Het lijkt wel een ongeschreven wet dat iedereen zichzelf dé koning(in) van het rollen vindt. Maar zoals met de meeste zelfverklaarde talenten, ligt de realiteit vaak iets anders. Terwijl sommigen daadwerkelijk meester zijn in het draaien van strakke, gelijkmatige joints, zijn anderen ronduit rampzalig. Maar dat weerhoudt ze er niet van om het tegenovergestelde te beweren. Dus, hoe komt het dat iedereen in je vriendengroep denkt dat ze de beste roller zijn? En belangrijker nog: wie is eigenlijk de slechtste?
De kunst van het rollen: wat maakt iemand ‘de beste’?
Voor degenen die niet bekend zijn met de competitie: de kunst van het draaien van een joint is geen gemakkelijke taak. Het gaat niet alleen om het rollen van het papier en de inhoud, maar ook om het creëren van een stevige, gelijkmatige joint die niet alleen fijn in de hand ligt, maar ook goed rookt. Een perfect gerolde joint brandt langzaam, heeft een gelijkmatige airflow, en gaat niet na één hijs uit.
Hierin schuilt echter het probleem: de definitie van wat een “perfecte joint” is, verschilt per persoon. Sommigen vinden dat een perfecte joint slank moet zijn, zoals een sigaret, terwijl anderen de voorkeur geven aan een dikkere, kegelsvormige joint (ook wel bekend als een “cone”). Dan heb je ook nog de mensen die de hele ervaring hyperprofessioneel aanpakken, met grinders, filters en precies de juiste verhouding tussen tabak en wiet. Maar aan het eind van de dag is het allemaal subjectief, en dat maakt het zo moeilijk om de echte “beste roller” te bepalen.
De competitie begint: iedereen wil de titel claimen
Het is een universeel fenomeen: zodra er een sessie begint en de vraag wordt gesteld wie de joint gaat rollen, schieten meerdere handen omhoog. Iedereen lijkt er zeker van te zijn dat hun techniek de beste is. Vaak wordt de vraag op zo’n manier gesteld dat het bijna voelt alsof je je eer op het spel zet. Niemand wil onderdoen voor een ander.
Sommige mensen claimen hun superioriteit op basis van ervaring – “Ik draai al jaren joints, geloof me maar” – terwijl anderen beweren dat ze een geheime techniek hebben geleerd die hun joints net dat beetje extra geeft. En dan heb je de groep die altijd met anekdotes komt, zoals: “Toen ik in Amsterdam was, vroegen ze me zelfs om voor hen te rollen.”
Maar wie kijkt er echt kritisch naar zijn eigen skills? Waarschijnlijk niemand. Dus de competitie blijft eeuwig doorgaan, terwijl iedereen ervan overtuigd is dat ze de beste zijn.
De echte reden achter het zelfvertrouwen
Hoe komt het dan dat iedereen denkt dat ze de beste zijn? Een deel van het antwoord ligt waarschijnlijk in het feit dat het rollen van een joint vaak een handeling is die je vele malen doet in een sociale context. Als je vaak voor de groep rolt en niemand klaagt, begint het vanzelf te voelen alsof je er goed in bent. Immers, als het slecht was, zou iemand er wel iets van zeggen, toch?
Daarnaast speelt er ook een zekere mate van groepsdruk en het verlangen om erbij te horen. Je wilt niet als “de slechtste roller” bekend staan in de vriendengroep, dus projecteer je zelfvertrouwen. Dat zelfvertrouwen, ongeacht of het terecht is, kan ervoor zorgen dat je denkt dat je daadwerkelijk de beste bent.
Een ander belangrijk element is dat de meeste mensen high zijn tijdens de sessie. En laten we eerlijk zijn, als iedereen high is, worden kleine imperfecties vaak over het hoofd gezien of gewoon geaccepteerd. Je medevrienden zullen waarschijnlijk niet al te kritisch zijn, wat bijdraagt aan je zelfbeeld als de ultieme jointroller.
De mislukte rollers: wie echt de slechtste is
In elke vriendengroep is er ook die ene persoon die gewoonweg niet kan rollen, maar dat zelf niet doorheeft (of erger nog, het ontkent). Hun joints vallen uit elkaar, de wiet is ongelijk verdeeld, en bij elke trek zit je in de angst dat de hele boel gaat imploderen. Toch blijven ze volhouden dat ze het prima doen.
De typische mislukte roller maakt vaak gebruik van excuses: “Het papier was te dun”, “Deze wiet is te plakkerig”, “De wind stond verkeerd” (zelfs binnenshuis), of “Ik was gewoon een beetje afgeleid.” Het wordt altijd op iets anders geschoven, behalve op hun eigen tekortkomingen.
Als hun joint uit elkaar valt, is het ook nooit hun fout. De vloer, het materiaal of zelfs de tafel kan de schuld krijgen, maar zijzelf? Nooit. En laten we eerlijk zijn, deze personen zijn vaak de eersten om een ander te bekritiseren als hun eigen joint faalt. Een echte “slechte roller” erkent zelden zijn of haar fouten, wat ironisch genoeg vaak bijdraagt aan hun slechte reputatie.
De grote ontmaskering: wie is echt de beste?
Aan het einde van de dag gaat het niet zozeer om wie technisch de beste is. De beste roller in je vriendengroep is waarschijnlijk degene die het meest consistent is. Degene wiens joints altijd soepel roken, niet uitvallen en de hele groep tevreden stellen.
Hoe ontdek je wie de echte meester is? Simpel: maak er een competitie van. Organiseer een “joint roll-off” waarbij iedereen hun beste skills laat zien. Laat de groep beoordelen op snelheid, netheid en rookkwaliteit. Wie weet komt er een verrassende winnaar uit de bus, of misschien blijft iedereen in de illusie dat ze de beste zijn. Wat wel zeker is, is dat je tijdens de competitie in elk geval veel zult lachen en genieten.
Het draait om plezier, niet om perfectie
In de eeuwige strijd om de titel van beste jointroller, is er één ding dat we niet moeten vergeten: het gaat uiteindelijk om het plezier dat je samen hebt. Of je nu een meesterroller bent of degene die altijd mislukt, het belangrijkste is dat iedereen samenkomt, lacht en geniet van het moment. De perfecte joint bestaat misschien niet, maar de perfecte sessie – met vrienden die samen chillen en elkaars vaardigheden op de hak nemen – wel.
Dus de volgende keer dat je vriendengroep weer eens discussieert over wie de beste joint kan draaien, kun je met een glimlach op je gezicht terugdenken aan deze blog. Het gaat niet om winnen of verliezen, maar om de herinneringen die je samen creëert – en natuurlijk om die ene vriend die het blijft proberen, hoe slecht hij of zij ook rolt.