Een GHB-verslaving is erg moeilijk te behandelen en is zelfs te vergelijken met een heroïneverslaving. Dat komt doordat gebruikers van de drugs de negatieve effecten ervan pas laat gaan inzien.
Dat blijkt uit onderzoek van het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS), schrijft de Volkskrant. GHB geeft geen kater en de problemen beginnen pas echt op het moment dat er ontwenningsverschijnselen optreden. Dit zijn bijvoorbeeld angststoornissen en zweetaanvallen. “Verslaafden vinden hun leven met GHB moeilijk, maar een leven zonder GHB vinden ze ondraaglijk”, zegt Harmen Beurmanjer van de Radboud Universiteit, die het onderzoek uitvoerde.
Tienduizenden Nederlanders gebruiken op jaarbasis wel eens GHB. Een klein deel daarvan is verslaafd. Meer dan de helft van de verslaafden valt binnen drie maanden na het afkicken terug. Er zijn onderzoekers in Amerika die de verslaving vergelijken met nicotine verslaving. Als je er eenmaal aan geproefd hebt, dan is geheelonthouding een zware opgaaf en de behoefte lijkt je je hele leven te blijven achtervolgen.
“GHB is een van de gevaarlijkste stoffen die we kennen als het gaat over verslaving en afhankelijkheid”, zegt Tibor Brunt van het Trimbos Instituut. “De onthoudingsverschijnselen zijn heel ernstig.” Als gebruikers stoppen met GHB, krijgen ze onder meer heftige angstaanvallen en hartklachten.
Bij een op de vijf drugsgerelateerde incidenten in ambulances speelt GHB een rol. “Bijna 45 procent van de GHB-verslaafden is ooit in comateuze toestand binnengebracht op de Spoedeisende Hulp”, aldus Beurmanjer. “En 20 procent van hen is eens of meermaals in coma op de intensive care beland.”