Alcohol versus Cocaïne: Verslavingscijfers en de implicaties van legalisering. Wereldwijd zijn er meer mensen verslaafd aan alcohol dan aan cocaïne. Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) waren er in 2019 naar schatting 283 miljoen alcoholgebruikers, vergeleken met 19 miljoen cocaïnegebruikers.
Cocaïne legaliseren
Hoewel deze cijfers op het eerste gezicht kunnen suggereren dat de legalisering van cocaïne net zo veilig zou zijn als die van alcohol, is dat niet noodzakelijk het geval. Er zijn verschillende redenen waarom cocaïne niet op dezelfde manier als alcohol zou moeten worden gelegaliseerd, ondanks het lagere aantal gebruikers.
Gezondheidsrisico’s
De gezondheidsrisico’s die verbonden zijn aan cocaïnegebruik zijn aanzienlijk en omvatten hart- en vaatziekten, hersenbeschadiging en psychische stoornissen zoals paranoia en angststoornissen. Hoewel ook alcoholmisbruik ernstige gezondheidsproblemen kan veroorzaken, kan zelfs incidenteel cocaïnegebruik ernstige of zelfs dodelijke gevolgen hebben.
Verslavingspotentieel
Cocaïne is een bijzonder verslavende stof. Hoewel niet iedereen die cocaïne gebruikt, verslaafd raakt, lopen degenen die dat wel doen het risico op een ernstige, levenslange verslaving die moeilijk te behandelen is. Het verslavingspotentieel van cocaïne is veel hoger dan dat van alcohol.
Sociale impact
De legalisering van cocaïne zou kunnen leiden tot een toename van het aantal gebruikers, wat zou kunnen resulteren in grotere sociale problemen, waaronder criminaliteit, werkloosheid en gezinsproblemen.
Overdosis risico
In tegenstelling tot alcohol, waarvoor een aanzienlijke hoeveelheid nodig is om een overdosis te veroorzaken, kan een zeer kleine hoeveelheid cocaïne al dodelijk zijn. Het risico op een overdosis zou bij legalisering aanzienlijk kunnen toenemen.
Voor- en nadelen
Hoewel het waar is dat de legalisering van cocaïne sommige voordelen zou kunnen hebben, zoals het verminderen van de macht van drugskartels en het bieden van betere hulp aan verslaafden, wegen deze voordelen volgens veel experts niet op tegen de mogelijke nadelen. Het debat over drugslegalisatie is complex en moet rekening houden met een breed scala aan factoren, waaronder gezondheids-, sociale en economische effecten.
De Impact van cocaïne legalisatie op criminaliteit en overheidsuitgaven
Het legaliseren van cocaïne zou aanzienlijke gevolgen kunnen hebben voor criminaliteitsniveaus en overheidsuitgaven.
Vermindering van de georganiseerde misdaad
De illegaliteit van cocaïne draagt bij aan de groei en macht van georganiseerde misdaadgroepen, die vaak betrokken zijn bij de productie, distributie en verkoop van de drug. Legalisering zou deze groepen hun voornaamste inkomstenbron kunnen ontnemen, wat zou kunnen leiden tot een daling van de misdaadcijfers.
Verschuiving van wetshandhavingsmiddelen
Legalisering zou de noodzaak verminderen voor uitgebreide wetshandhavingsinspanningen gericht op het bestrijden van de cocaïnehandel. Dit zou overheidsgeld vrijmaken dat elders kan worden besteed, bijvoorbeeld aan preventie- en behandelprogramma’s voor verslaving.
Regulering en controle
Als cocaïne legaal zou zijn, zou de overheid de kwaliteit en veiligheid kunnen reguleren, waardoor de risico’s van vervuilde of onveilig sterke drugs zouden afnemen. Dit zou op zijn beurt kunnen leiden tot een daling van de druggerelateerde sterfgevallen en misdaden.
Belastinginkomsten
Legalisering zou de overheid ook in staat stellen belasting te heffen op cocaïne, wat een nieuwe bron van inkomsten zou kunnen zijn. Deze inkomsten kunnen worden gebruikt om verschillende overheidsprogramma’s te financieren, waaronder onderwijs, gezondheidszorg en infrastructuur.
De staat Colorado in Amerika investeert meer dan 400 miljoen euro aan cannabisbelasting in openbare scholen. Met dat geld worden nieuwe schoolgebouwen gebouwd en oude gebouwen gerenoveerd.
Portugees beleid
Het is belangrijk om te verduidelijken dat Portugal niet alle drugs heeft gelegaliseerd, maar in 2001 een beleid heeft aangenomen om druggebruik te decriminaliseren. Dit betekent dat het bezit en gebruik van kleine hoeveelheden drugs voor persoonlijk gebruik niet langer als een crimineel delict worden beschouwd, maar als een volksgezondheidskwestie. Het produceren, verkopen en distribueren van drugs blijft illegaal.
Volgens meerdere studies heeft het decriminaliseringsbeleid van Portugal geleid tot positieve resultaten op het gebied van volksgezondheid en sociale uitkomsten. Enkele belangrijke resultaten:
- Minder drugsoverdoses: Het aantal dodelijke drugsoverdoses in Portugal is aanzienlijk gedaald sinds de invoering van het beleid. Dit is gedeeltelijk te wijten aan een toename van de toegang tot behandeling en schadebeperkende diensten.
- Minder druggerelateerde misdaad: Het aantal druggerelateerde misdaden, inclusief die welke verband houden met het verkrijgen van drugs, is ook gedaald. Dit komt doordat gebruikers niet langer bang hoeven te zijn voor arrestatie, waardoor ze eerder geneigd zijn om hulp te zoeken.
- Geen significante toename van drugsgebruik: Hoewel sommigen vreesden dat de decriminalisering zou leiden tot een toename van drugsgebruik, toont onderzoek aan dat dit niet het geval is geweest. Hoewel het drugsgebruik in Portugal enigszins is gestegen, is deze stijging vergelijkbaar met die in andere Europese landen waar drugsgebruik nog steeds strafbaar is.
- Meer toegang tot behandeling: Door drugsgebruik te beschouwen als een gezondheidsprobleem in plaats van een misdaad, heeft Portugal de toegang tot behandeling en ondersteuning voor drugsgebruikers verbeterd. Dit heeft bijgedragen aan een daling van het aantal drugsgerelateerde sterfgevallen en de verspreiding van infectieziekten zoals HIV en hepatitis C.
In het algemeen heeft de decriminalisering van drugs in Portugal niet geleid tot een toename van verslaafden of criminaliteit. In feite suggereren de gegevens dat dit beleid heeft bijgedragen aan verbeteringen op het gebied van volksgezondheid en sociale stabiliteit.
Banenmachine
De discussie over het legaliseren van drugs kan vragen oproepen over de mogelijke gevolgen voor de werkgelegenheid, met name in sectoren die zich bezighouden met drugsbestrijding, zoals wetshandhaving, justitie en bepaalde gezondheidsdiensten. De groep die zich immers bezighoudt met drugsbestrijding is alsmaar groeiende terwijl de resultaten uitblijven.