GHB in mijn drankje gegooid, is een gehoord excuus. Een paar keer per jaar staat er ergens is de media wel een verhaal van een vaak jong slachtoffer. Dat verhaal doet relaas van het feit dat er tijdens het uitgaan iets in haar drankje is gegooid. Maar wat klopt er aan dergelijke verhalen, of wat juist niet?
Gamma Hydroxy Butyraat
Gamma-Hydroxy-Butyraat GHB werd uitgevonden door Dr.Wermuth, in Frankrijk, voor Dr Henri Laborit. De vader van Chloorpromazine en de moderne psycho-farmacologie. Wermuth creëerde GHB in 1961 terwijl hij op zoek was naar een GABA analoog, welke de bloed-hersenbarrière snel kon passeren. Na de ontdekking kwam GHB snel op de Franse markt als slaapmiddel (hynoticum) onder de merknaam Gamma-OH, en was zonder dokters-recept te verkrijgen.
GHB doseren is zeer lastig en bij een vreemde vrijwel onmogelijk
Narcosemiddel
Door de snelle en doeltreffende werking van GHB werd het in de jaren daarna veel toegepast als narcose middel. Maar ook als pijnbestrijder bij bevallingen, hulpmiddel bij slaapstoornissen, En het is nu in de VS geregistreerd als middel tegen narcolepsie, een soort van slaapziekte (het heet dan opeens “Xyrem”. Fabrikant: Orphan drugs). Wanneer patiënten om bijvoorbeeld allergische reden geen andere middelen kunnen gebruiken dan wordt dit voorgeschreven.
Erkenning
Ondanks het feit dat GHB al vele toepassingen heeft gekend, het is eigenlijk nooit erkend voor wat het is. Men heeft GHB altijd willen plaatsen in de bestaande medicijngroepen, maar bij GHB past eigenlijk een nieuwe groep: de zogenaamde Sociabiliseerders.
Hoewel in Nederland weinig bekend is omtrent GHB (sensationele media-berichten en voorlichtingsorganen die meestal de spijker compleet misslaan) is dit in Frankrijk niet het geval.
De vele boeken van Henri Laborit en gehouden conferenties zijn blijkbaar nooit voorbij de grenzen getrokken.
Opiumwet
Helaas is sinds 28 april 1999 GHB ook in Frankrijk in de “opium-wet” opgenomen (la liste I des substances vénéneuses et sur la liste des substances classées comme stupéfiants). Ontelbare verhalen duiken in de loop der jaren op in de media. Allereerst is het de sensatiepers die bericht dat het middel een narcose middel is om olifanten te verdoven. Een belachelijke berichtgeving natuurlijk, het middel is er nooit voor gebruikt. Het meest bekende en meest gebruikte middel om dieren te verdoven is Ketamine… Dat op zich ook weer een drugs is, maar daarover later meer.
Copy cat
Vervolgens blijft de media, tegen beter weten in, alsmaar elkaar kopiëren door GHB af te schilderen als een rape- of verkrachting-drug. Hieronder vertellen we waarom dit een absoluut onzin verhaal is. GHB als verkrachting-drugs? Volslagen onzin!
GHB is een vloeistof die bijzonder zout smaakt, extreem zout zelfs. Wanneer het middel wordt vermengd met een drankje zal de zoute smaak altijd zeer prominent aanwezig blijven, ook als het in mix-drankjes wordt gedaan. De persoon die het opdrinkt zal altijd merken dat er iets mis is met zijn drankje, tenzij deze al stomdronken is natuurlijk.
GHB heeft een zeer opvallende sterke zoute smaak
Lastig doseren
Daarnaast is GHB voor een thuisgebruiker al lastig te doseren. Een klein beetje teveel en de gebruiker gaat ‘out’. Bij de dosering spelen een aantal factoren een rol: – de maaginhoud – de sterkte van de GHB – de conditie van de gebruiker – de gewenning van de gebruiker.
Wanneer een kwaadwillend persoon dus GHB als verkrachting-drug zal willen gebruiken, moet deze er van op de hoogte zijn wat zijn slachtoffer heeft gegeten, of hij of zij ervaren is met het gebruik van GHB of niet, of hij of zij al GHB of andere middelen op heeft, of er gedronken is en hoe de fysieke toestand is. Een onmogelijke opgave.
Het zou pas kunnen werken als rape-drugs als het slachtoffer in de fase komt waarin hij of zij net niet out gaat. In deze fase is een slachtoffer redelijk weerloos. Als er echter sprake is van een lege maag, eerder alcohol- of GHB gebruik, of een slechte lichamelijke conditie, dan gaat het slachtoffer out, met alle bekende gevolgen natuurlijk als dit in een bar of discotheek gebeurt.
Daarnaast gaan mensen zelden alleen uit en zal het gezelschap van het (potentiële) slachtoffer al snel zien dat er iets mis is en zullen ze op dat moment extra waakzaam zijn op het slachtoffer, wat het voor een verkrachter wederom nagenoeg onmogelijk maakt.
GHB is een slechte rape drug omdat:
- het slecht te doseren is
- het zeer zout smaakt
- het opvalt als het in een glas gegooid wordt
Wat er echt gebeurt
Wat er echt gebeurt zal vriend en vijand verbazen. Er zijn nogal wat gevallen bekend waarin er slachtoffers zijn die GHB proberen (vaak voor het eerst), of die, al dan niet per ongeluk, een te hoge dosis nemen tijdens het uitgaan. Angst voor artsen, politie en vooral ouders (die bij een ziekenhuisopname uiteraard gewaarschuwd worden…) doen het slachtoffer er toe sturen om te jokken over de daadwerkelijke gang van zaken. Hier wordt dus ‘ze hebben iets in mijn drinken gegooid’ geboren!
uit angst voor de reactie van ouders wordt de smoes vaak gebruik
Toch zijn er gevallen bekend waarbij GHB werd misbruikt, maar de gevallen die bekend zijn hebben zich voornamelijk afgespeeld in de privé sfeer. Hier is soms de controle wat lastiger als alle aanwezigen GHB gebruiken en kan het gebeuren dat iemand die wat GHB voor een ander klaarmaakt opzettelijk de dosis wat verhoogd.
Bangmakerij
De media en justitie kiezen echter liever voor de ‘bangmaak’ techniek en publiceren regelmatig allerlei berichten over GHB, die echter zelden op waarheid zijn gestaafd.