Stel je eens voor dat je al 1297 streepjes hebt gezet op de muur van één van de meest beruchte gevangenissen op de wereld. Dit overkomt Johan van Laarhoven. Op 23 juli 2014 werden hij en zijn vrouw Tukta aangehouden in Thailand op aangeven van de Nederlandse justitie.
Van Laarhoven werd in hoger beroep veroordeeld tot 75 jaar cel, het maximale dat er staat op het witwassen van drugsgeld. Want dat is het verwijt, Johan zou zijn met coffeeshops en in Nederland verdiende geld hebben witgewassen. Over deze onwaarheid zal ik nu niet schrijven, maar wel over het feit dat ik het idee heb dat Nederland niet het maximale inzet om van Laarhoven uit de hel te halen. Hij zit in een land waar de mensenrechten met voet worden overtreden. Onmenselijke toestanden is wat hij moet ondergaan en het uitzicht op de mogelijkheid om zijn straf in Nederland verder uit te zitten lijkt verder weg dan ooit. Want de Thai’ zijn om onbegrijpelijke reden in cassatie gegaan.
Eén van de weinige manieren om alsnog te bewerkstelligen dat Johan op een humane manier zijn straf kan ondergaan is door de Thai aan te sporen de cassatie te laten vervallen, of door op zijn minst de cassatie snel te behandelen. Want op deze manier gaat de arme van Laarhoven het verder niet redden en vrees ik voor zijn leven.
Wat je kunt doen hoor ik je hardop vragen? Aandacht is alles in deze zaak. Hoe meer mensen het lezen, des te groter is de kans dat er iemand tussen zit die oplossingen kan aandragen of die contacten heeft om deze zaak te bespoedigen. Het leven is maar kort, maar in de hel van Bangkok lijkt iedere seconde een dag te duren.