Wapwinkel blog

smartshop nieuws, iedere dag

Vergeet cannabis en pluk mos

okt 25, 2018

Honderden miljoen jaar geleden gingen mossen en hun verwanten een weg, evolutionair gesproken, en het geslacht van bomen en bloeiende planten ging de andere kant op. Op de één of andere manier, in de enorme uitgestrektheid van de geologische tijd die volgde, kopieerden enkele leden van deze ver verwante groepen in het plantenrijk elkaar om iets van groot belang voor de mensheid te maken: de psychoactieve chemische stof, of cannabinoïde, die mensen high maakt.

Andere cannabinoïde bron

De recente ontdekking van een andere bron van een cannabinoïde dan die uit de ons zo bekende wietplant komt van een plant die een verwant is aan de mossen, levermos genaamd. Het ene geslacht van de plant, Radula , kent een handvol soorten die een chemische stof produceren die veel lijkt op tetrahydrocannabinol (THC) van Cannabis sativa of marihuana.

Levermos is de nieuwe cannabis

Waarom ​​levermos, dat heel anders groeit, leeft en reproduceert dan een plant als cannabis, dit molecuul aanmaakt is vooralsnog een mysterie. Wat we nu echter weten, is dat de cannabinoïde van levermos en die van cannabis bijna precies hetzelfde zijn en vrij vergelijkbare effecten hebben in de hersenen van zoogdieren; zo ook de mens dus.

Het werkt als THC

De Radula- verbinding is perrottetineen of PET genoemd, naar Radula perrottetii , een van de weinige levermospecies die de stof maakt. Hoewel onderzoekers in 1994 voor het eerst perrottetineen beschreven , is het tot nu toe niet duidelijk geworden hoe het met THC in structuur en activiteit in hersenen van zoogdieren werd vergeleken.

In wat misschien wel het enige chemische synthesedocument is dat ooit aan de verkopers van wierook in haar dankbetuigingen heeft bedankt, bevestigden Jürg Gertsch van de Universiteit van Bern en collega’s de eigenschappen van PET die het vergelijkbaar maken met THC. De onderzoekers publiceerden op 24 oktober in Science Advances en laten via verschillende tests zien dat PET van deze Radula- soorten veel lijkt op THC uit cannabis .
“Nieuwsgierig onderzoek kan interessante resultaten opleveren”, zegt Daniele Piomelli, hoogleraar anatomie en neurobiologie aan de Universiteit van Californië, Irvine, die niet betrokken was bij de studie. “Dit is solide werk, zeer geloofwaardig, wat aantoont dat dit type liverwort verbindingen bevat die qua structuur en farmaceutische activiteit verwant zijn aan psychoactieve cannabinoïden in de cannabisplant.”

Het is gewoon net THC

Om deze sterke gelijkenis vast te stellen, synthetiseerden de onderzoekers vormen van PET op basis van de van nature voorkomende verbinding. Met behulp van celvoorbereidingen controleerde het onderzoeksteam of de PET-moleculen gebonden zijn aan dezelfde hersenreceptoren in het celmembraan als THC – en dat doen ze ook. Ze hebben ook gecontroleerd om te zien of de PET’s herseneiwitten binden die THC niet heeft – dat doen ze niet.

Getest op muizen

Het team onderzocht vervolgens hoe PET en THC in potentie vergelijken, en vond dat PET minder krachtig was. Ze ontdekten ook THC-achtige effecten wanneer PET aan muizen werd toegediend – de dieren reageerden op dezelfde manier op beide behandelingen, waaronder langzamer bewegen en lagere lichaamstemperaturen.

Toen de onderzoekers de effecten van PET in vergelijking met THC op ontstekingsroutes in muishersenen evalueerden, vonden ze uiteindelijk een verschil. Hoewel de psychoactieve effecten van PET minder krachtig waren, verminderde het bepaalde moleculen die geassocieerd zijn met een ontsteking, zo blijkt uit de studie auteur Michael Schafroth. Michael is momenteel een postdoctoraal onderzoeker bij The Scripps Research Institute.

Niet zo potent als cannabis

Daarentegen heeft THC geen niveaus van deze aan ontsteking gerelateerde moleculen, prostaglandinen genaamd, aangezet. “Deze prostaglandinen zijn betrokken bij veel processen (zoals) geheugenverlies, neuroinflammatie, haaruitval en vasoconstrictie”, zegt hij. Dat betekent dat PET “zeer interessant is voor medicinale toepassingen, omdat we minder nadelige effecten kunnen verwachten terwijl het toch farmacologisch belangrijke effecten heeft.” De verminderde potentie van PET kan ook de belangstelling voor levermoer voor recreatief gebruik belemmeren, vooral in een tijdperk van steeds meer versoepelde cannabisregulatie.

Geen zaadjes benodigd

Omdat levermossen zich reproduceren zonder zaden te gebruiken, “kan de teelt en reproductie van Radula- soorten met de cannabinoïde een uitdaging zijn”, zegt Gertsch. De farmaceutische belofte van levermos kan een groter profiel betekenen voor het bescheiden mos en zijn verwanten, gezamenlijk bekend als bryophytes. “Tot op heden zijn bryophyten een beetje verwaarloosd in termen van bio-prospectie,” merkt hij op, verwijzend naar de zoektocht naar organismen die medicinale waarde kunnen hebben. “Ik denk dat dit een geweldig voorbeeld is dat levermossen natuurlijke producten kunnen produceren die van belang zijn voor mensen.”

Het was mogelijk al relevant voor de mensen die wonen op plekken waar deze soorten Radula van nature voorkomen, zoals Japan, Nieuw-Zeeland en Costa Rica. Er zijn aanwijzingen dat de Maori-mensen van Nieuw-Zeeland het als een kruidengeneesmiddel gebruiken , hoewel niet noodzakelijk vanwege de THC-achtige eigenschappen ervan. Gertsch voegt er echter aan toe dat geen enkel ernstig etnobotanisch of etnofarmacologisch onderzoek dergelijke toepassingen bevestigt.

Met een synthetische manier om deze verbinding tot stand te brengen, moet de volgende stap zijn om het te onderzoeken in diermodellen bij inflammatoire ziekten zoals multiple sclerose, zegt Gertsch, en vergelijkt het direct met de activiteit van THC.

Wij zijn even het bos in.