Wapwinkel blog

smartshop nieuws, iedere dag

Gedogen is maar tijdelijk, of toch niet?

dec 10, 2018

Nol van Schaik, eigenaar van de coffeeshop Indica in Haarlem, heeft zich hardop afgevraagd hoe het nu toch eigenlijk zit met ons ’tijdelijke” gedoogbeleid in Nederland. De rest van de wereld heeft dankbaar gebruik gemaakt van de proeftuin Nederland. 

Nol schrijft erover en we publiceren zijn artikel met plezier:

“Er staat ergens gedrukt dat er aan een gedoogsituatie ooit een eind moet komen, dus begin ik me nu af te vragen wanneer er een eind komt aan het gedoogbeleid ten aanzien van coffeeshops en cannabis handel. Onderstaande is gepubliceerd in ‘officiele bekendmakingen’ van onze (r)overheid, maar ik kan niet vinden hoe lang de levensduur van een gedoogsituatie is of hoort te zijn. Vandaar dit artikeltje, misschien weet een van jullie meer over deze materie? Het lijkt me vooral belangrijk omdat het gedoogbeleid volgend jaar haar 40ste verjaardag mag ‘vieren’, zonder dat er vanuit onze overheid enige poging is gedaan om het gedogen door te laten groeien naar reguleren en legaliseren.

“ 9.3 Gedogen mag slechts tijdelijk

Dat klinkt flink, maar hoe lang is tijdelijk, twee maanden, 30 jaar, of misschien veertig jaar, zodat volgend jaar kan worden aangevangen met het afmaken van het kromme en onverklaarbare Nederlandse cannabis beleid. Het lijkt er niet op dat cannabis an sich verboden gaat worden in Nederland, al roeptoeteren CDA en PVV dat alle coffeeshops dichtgaan als zij de baas zouden zijn. Dat is slechts populair gebral, de Burgemeesters in coffeeshop gemeentes zouden hier aan niet mee werken, die willen ook een eind aan het gedogen, maar dan de progressieve manier, door legalisatie.

“9.3 Gedogen moet zoveel mogelijk in omvang en/of tijd worden beperkt”

Dat gedogen slechts in uitzonderingsgevallen aanvaardbaar kan worden geacht, brengt ook mee dat de mate waarin wordt gedoogd zoveel mogelijk in omvang en/of tijdsduur moet worden beperkt. Indien zich één van de in de vorige paragraaf omschreven uitzonderingsgevallen voordoet waarbij gedogen aangewezen is, is dit gedogen uiteraard slechts aanvaardbaar zolang en voor zover zich de betreffende uitzonderingssituatie voordoet. Zodra gedogen niet langer aangewezen is, moet alsnog tot handhaving worden overgegaan. Voorts kan de noodzaak om te gedogen in bepaalde gevallen worden weggenomen door de gedoogde overtreding alsnog te legaliseren zoals via vergunning-verlening, het verlenen van ontheffing of door aanpassing van de regelgeving indien daar aanleiding toe bestaat. Waar (tijdelijk) legalisering van de overtreding mogelijk is verdient dit altijd de voorkeur boven gedogen. Beperking van de tijdsduur van gedogen is ook van belang om precedentwerking en daarmee een opwaartse druk tot verder gedogen te voorkomen.

9.4 Gedogen expliciet en na zorgvuldige kenbare belangenafweging

Elk gedoogbesluit dient expliciet en na zorgvuldige kenbare belangenafweging te worden genomen. Het gedoogbesluit dient uiteraard ook te voldoen aan de andere eisen die de Algemene wet bestuursrecht aan besluiten stelt, zoals de motiveringseisen. Alleen dan kan voor betrokkene(n) duidelijk zijn waar deze aan toe is/zijn en kunnen eventuele derde-belanghebbenden in staat worden gesteld daartegen rechtsmiddelen aan te wenden. Door gedoogbesluiten expliciet en derhalve ook schriftelijk te nemen en van een zorgvuldige en kenbare motivering te voorzien, zijn deze ook daadwerkelijk onderworpen aan de mogelijkheid van controle door de rechter en vertegenwoordigende organen.

Voorts zal het gedoogbesluit volstrekt duidelijk moeten zijn over de gedragingen die gedoogd worden, de termijn gedurende welke dat het geval zal zijn en zo mogelijk voorwaarden moeten bevatten die aan het gedogen worden gesteld. Dit alles teneinde de afwijking van de wet zo beperkt mogelijk te houden. “Zoals U kunt lezen is een gedoogsituatie bedoelt als een tijdelijke uitzondering op een wet of maatregel, alleen wordt er op geen enkele manier een termijn genoemd.

Het gedogen van cannabis is dus al bijna 40 jaar ’tijdelijk’, terwijl in enkele Amerikaanse staten, Uruguay en Jamaica rechtstreeks van volledige prohibitie naar volledige legalisatie van cannabis is overgegaan. Ik ben er bijna zeker van de het voorbeeld van Nederland, met lagere softdrugs gebruikers cijfers dan de ons omringende landen, zonder gedoogbeleid en coffeeshops, van invloed is geweest op de beslissing om cannabis te legaliseren. Wij zijn immers al bijna 40 jaar het experiment voor de wereld, met menselijke ‘proefdieren’, dat meer dan eens heeft aangetoond dat een transparant, sociaal drugsbeleid niet leidt tot (meer) verslavingsproblemen, hetgeen bij prohibitie overduidelijk wel het geval is.

Onze regeringen, zo’n 14, geloof ik, sinds 1976, toen Dries van Agt het gedoogbeleid in werking stelde, hebben zich altijd min of meer geschaamd voor ons drugsbeleid, omdat de doctrine van prohibitie wereldwijd werd verspreid. Er is nooit sprake geweest van het uitdragen van nationale trots over ons succesvolle drugsbeleid, met harm reduction en de scheiding van de markten als pijlers van dit systeem. Na 40 jaar is het van regering tot regering niet doorgedrongen dat Nederland steeds minder hard drugs verslaafden telt, zij sterven door ons succesvolle beleid uit, en er komen nauwelijks jonge verslaafden bij.

Een uitzondering is de hard drug alcohol, onze jeugd doet qua zuipen en kotsen niet onder voor de Engelse leeftijdgenoten, ze hebben zelfs gedoogde zuipketen. Het erkennen van coffeeshops als reguliere bedrijven, met reguliere producenten van cannabis, kan niet lang meer uitblijven, tenminste, in veel landen over de hele wereld, in ons land gaan we blijkbaar nog even door met gedogen. Ik wil niet meer gedoogd worden, ik wil erkenning als ondernemer, en cannabis van gegarandeerde kwaliteit met een factuur van een regulier bedrijf.

Mijn vraag is: Wie weet me meer te vertellen over het tijdelijke karakter van gedogen, en vooral, wanneer verstrijkt de termijn, of is deze inmiddels verstreken? En, wanneer staat er een politicus/ca op die zich serieus gaat bezighouden met deze materie, niet tijdelijk, maar full time en met volle inzet? Het Nederlandse cannabis beleid is niet meer uit te leggen, zeker niet aan mensen die onze situatie vergelijken met de landen met legale cannabis verstrekking, zelfs niet door Jonkheer Ard van der Steur en zijn vazallen van de VVD. Ons gedoogde cannabisbeleid wordt in stand gehouden door de ‘80% export leugen’ van Ivo de Mompelaar en door van der Steur versterkt uitgedragen door er 90 % van te maken, gebaseerd op ‘wat Ivo zei’.

De consument klaagt, en draagt, want zij kunnen niet opstaan tegen de stijgende prijzen van hun kruidje, veroorzaakt door het wanbeleid van deze en voorgaande regeringen, sinds Balkenende 1. Als zij zich in het openbaar uitspreken tegen de stijgende prijzen en voor legalisatie kunnen zij ontslag verwachten als zij in beeld gebracht worden door de media. Volgend jaar gedogen we veertig jaar, neemt het aantal coffeeshops nog meer af, worden de prijzen in coffeeshops nog hoger en zal de import van cannabis uit EU landen enorm toenemen, en de laatste wietkwekers zullen zich in deze EU landen vestigen om ons van daar uit te bevoorraden. Ard van der Steur en de andere politici zullen er geen borrel minder om drinken, zij worden toch wel gedoogd. Nol van Schaik. Volgend jaar officieel 25 jaar gedoogd als cannabis detailhandelaar.

bron: https://zoek.officielebekendmakingen.nl/kst-25085-2.html